اخیرا کتابی از دکتر عباس میلانی منتشر شد به نام "نام‌آوران ایران  " 

Eminent Persians: The men and women who made modern Iran,
(ناشر: انتشارات دانشگاه سیراکیوز نیویورک
)

 کتاب”
نام‌آوران ایران” دربرگیرنده‌ی زندگی‌نامه‌ی کوتاه و فشردۀ ۱۵۰ تن از زنان و مردانی است که در زمینه‌های مختلف زندگی سیاسی و اجتماعی ایران و ایرانیان در طی سال‌های سازنده‌ گی ِ ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ نقش موثری داشتند.

 

این کتاب بنظر ِ من یکی از بهترین ماخذ برای شناختن تاریخ ِ معاصر و شاید بطور غیر مستقیم تا حدودی نشان دهندۀ بعضی  از دلا یل ِ نشستن ِ کشتی ِ عظیم ِ رژیم ِ گذشته به گل ِ انقلاب ِ   57 است.  انسان متحیر میماند که با چنین افرادِ تحصیل کردۀ بعضا در حد نبوغ،  نابسامانیها از کجاآب میخورد و  چگونه شد که این کشتی با این چنین کشتیبانانی این چنین بگل نشست. اما در عین ِ حال، موج خیانتها، وابستگی ها به اجانب و فساد ِ سرسام آور بعضی از سرکردگان باعث تاسف و تاثر ِ بسیاراست.  انسان میماند که فردی که به بالاترین مقام چه در ارتش و چه در مقامات دولتی رسیده است چرا ترجیح میدهد بجای خدمت ِ بوطن، جاسوس شوروی و یا انگلیس و امریکا باشد و یا در تدارک ِ کودتا باشد بر علیه رژیمی که او را بهمه جا رسانده است.  این فرهنگ چه اشکالی دارد که اینهمه خائن پروراست، چه چیزی در ما هست که مارا اینگونه سطحی، تاثیر پذیر،ساده نگرو دهن بین،  خود بین، خودفروش و خود محور با ر میاورد که حتی به مصالح ِ کشورمان نیز نمی اندیشیم و نفع شخصی مهمترین غریزۀ ما میشود.  ازخود می پرسم که این رژیم بود که اینهمه انسان فهیم و والا را به خیانت و سر پیجی وادار میکرد و یا این خیانتها بودند که رژیم را دیکتاتور و بی گذ شت میساخت  بحدی که دیگر تقریبا بهیچ احدی نمی توانست اعتمادکند.  

 

  در عوض شناخت ِ آندسته از این ناموران ِ ایران دوست که جان و مال در راه ایران  عزیز فدا کردند نیز غرور آفرین است و تحسین بر انگیز، آنانی که بیشتر بایران فکر کردند و در بسیاری از زمانهای حساس این تاریخ پر فراز و نشیب ازسقوط کشورشان با چنگ و دندان و با خون دل و پشتکار جلوگیری نمودند و در راه ِ ترقی ِ آن گامهای مهم و بزرگ برداشتند. انسانهائی که نامشان در تاریخ ِ ایران جاودان خواهد ماند، کسانی که این تتمۀ آبروو غروری که باقی مانده است را، باعث و بانی بودند و هستند.  

 

شاید از معدود اشکالات ِ این کتاب یکی نبودن عکس همراه با شخصیت ِ مورد بحث است که میتوانست به دلجسبی کتاب کمک کند.  اشکال دیگر اینکه شاید می بایستی فهرست ِ نامها به ترتیب ِ الفبا نیز درابتدای کتاب درجائی در نظر گرفته میشد.  دانستن اینکه فلان شخصیت سرگذشتش در چه صفحه ای آمده است کمی مشکل است.

 

و بالاخره اینکه،  به عقیدۀ من،  ایرانیان ِ دیگری نیز بودند که جایشان در این کتاب خالی است و از طرف ِ دیگر تعدا د معدودی در این کتاب هستند اما جایشان در این کتا ب نیست.

 

***

 

"دکتر میلانی می‌نویسد که برای تهیه‌ی مطلب بیش از ۵۰۰ گفتگو و مصاحبه در جای جای جهان (ایالات متحده‌ی امریکا، امریکای جنوبی، اروپا) با خود این افراد یا دوستان و نزدیکان و مخالفان‌شان انجام داده تا تصویر کلی و همه‌جانبه از هر کسی به دست بدهد و تنها نظر طرفداران یک شخص یا دیدگاه شخصی آنان درباره‌ی خودشان و کارهایشان بیان نشود. در برخی موارد حرف و ادعای شخص مطرح شده اما پس از آن میلانی می‌گوید که بر اساس فلان سند یا گزارش این ادعا درست نیست.

افزون بر این گفتگوهای شخصی، بیش از چند صد مدرک از بایگانی‌ها و کتابخانه‌های عمومی و شخصی و دولتی را بررسی کرده است. برخی از سندها از «اداره‌ی اسناد عمومی» (
Public Records Office = PRO) بریتانیا و برخی از «بایگانی ملی امریکا» (National Archive) دریافت شده‌اند. به خاطر همین تلاش‌ها بسیاری از نکته‌ها و مطلب‌های این کتاب دست اول است و نخستین بار است که منتشر می‌شوند.

 

 

عباس میلانی هم اکنون مشغول نوشتن/ترجمه‌ی نسخه‌ی فارسی همین کتاب است و ترجمه‌ی عنوان به «نام‌آوران ایران» کار خود اوست (وگرنه معنای نام کتاب «ایرانیان برجسته» است)."

 

 
کتاب شامل یک  پیشگفتار، یک مقاله درباره‌ی تاریخ ایران معاصر و پس از آن ۶۶ بخش به شرح

زیراست:

 

دفتر ۱: سیاست (جلد اول)

۱- سیاست و کشورداری

۲- دین:

۳- روزنامه‌نگاری

۴- حقوق

۵- ارتش


دفتر ۲: اقتصاد (جلد دوم)
شامل ۳۴
بخش

۶- صنعت و بازرگانی

۷- ساخت و ساز

۸- بانک و مالی
۹- معماری و مهندسی

۱۰- کشاورزی

دفتر ۳: فرهنگ (جلد دوم)
شامل ۴۴
بخش

۱۱- ادبیات

۱۲- دانشوری
۱۳- تاریخ

۱۴- آموزش

۱۵- هنر

۱۶- پزشکی
۱۷- ورزش

۱۸- انسان‌دوستی


دکتر عباس میلانی مدیر رشته‌ی ایران‌شناسی در دانشگاه استانفورد کالیفرنیاست. وی کارشناسی (لیسانس) خود را در سال ۱۹۷۰ م/۱۳۴۹ خ در رشته‌ی علوم سیاسی و اقتصاد از دانشگاه کالیفرنیا - برکلی و دکتری خود را در علوم سیاسی در سال ۱۹۷۴ م/۱۳۵۳ خ از دانشگاه هاوایی دریافت کرد.





 گفتگوی دکتر میلانی با رادیو فردا

 

خواندن ِ این کتاب را بهمه توصیه میکنیم،  با دست مریزاد به دکتر میلانی عزیز.